Sara Baras: “Flamenco kent geen grenzen; het gaat recht naar het hart.”

Ze verscheen voor het eerst op het podium als kind en is sindsdien niet meer gestopt met dansen. Sara Baras studeerde aan de school van haar moeder Concha en sloot zich op 14-jarige leeftijd aan bij het gezelschap van Manuel Morao om de wereld rond te reizen, haar kunst te promoten en de wereld kennis te laten maken met flamenco.

Paco de Lucia “Hij was altijd heel liefdevol en gaf me advies dat ik elke dag meer waardeer.”

Talloze prijzen bekronen de carrière van deze artieste, die in 1998 haar eigen gezelschap oprichtte om naast het dansen ook haar eigen choreografieën te ontwerpen en te regisseren. Ter ere van het 25-jarig jubileum van haar gezelschap heeft Baras de muziek gekozen van een van de grootste artiesten, Paco de Lucía.

De woorden van het leven “De voorstelling is verdeeld in vier bedrijven en begint met de woorden zee, hout, dood en vlieg.”

Vuela , de nieuwste show van de in Cádiz geboren flamencodanseres, toert vanaf donderdag door half Spanje en bereikt in december haar hoogtepunt in de Folies Bergère in Parijs, een theater waar ze zo dol op is. Catalonië zal niet worden vergeten. Baras treedt op op 7 augustus op in de Jardins Terramar in Sitges en op 9 augustus op het Porta Ferrada Festival in Sant Feliu de Guíxols. In dit interview met La Vanguardia legt Baras de details van haar show uit aan het publiek.

Hoe ontstond het idee om Paco de Lucía te eren?

Nu we het 25-jarig jubileum van het gezelschap vieren, wilden we graag de invloed van onze belangrijkste maestro, die ons zo enorm heeft geholpen, in de schijnwerpers zetten. Het was een prachtig geschenk om hem te kunnen herdenken, op hem te dansen en hem te eren door zijn werk te erkennen en met het publiek te delen.

Welke relatie had je met Paco de Lucía?

Ik had het geluk een zeer hechte band met hem te hebben. Hij was altijd heel aanhankelijk en gaf me advies dat ik elke dag meer en meer waardeer. Deze show is een van de mooiste dingen die ik ooit in mijn leven heb gedaan.

Wat zullen Vuela-kijkers zien?

De voorstelling is verdeeld in vier bedrijven en begint met vier woorden: hout, zee, dood en vliegen. Hout voor traditie. De zee voor de liefde die Paco ervoor voelde en ook voor zijn land. Dood, zodat we degenen die er niet meer zijn, niet alleen met verdriet, maar ook met dankbaarheid mogen herdenken omdat we hen in ons leven hebben gehad. En vliegen is muziek, dans en liefde voor het leven.

Hoe is het flamencopubliek in Catalonië?

Het Catalaanse publiek is geweldig. Ze zijn hoogopgeleid en zeer cultureel. Ze zijn volledig toegewijd aan flamenco. Het is een waardevolle band met mij, die hier al sinds mijn kindertijd komt dansen, en vooral met Paco, omdat Catalonië hem altijd al heeft aanbeden.

Lees ook Barcelona, hoofdstad van de flamenco Leonor Burgemeester Ortega

Je hebt flamenco naar de wereld gebracht. Hoe wordt deze typisch Spaanse kunstvorm in het buitenland gewaardeerd?

Flamenco kent geen grenzen. Het gaat recht naar het hart. En ik heb het geluk dat ik het met een heel divers publiek kan delen dankzij een groot aantal geweldige artiesten die het eerder aan de wereld hebben geïntroduceerd, van Carmen Amaya tot Antonio Gades, van Camarón tot Enrique Morente.

Hoe is de ervaring om een eigen bedrijf te hebben?

Aan de ene kant is het heel moeilijk om zo lang een eigen gezelschap te runnen. Het is ingewikkelder dan alleen, maar het is de enige manier om te choreograferen, want zo dans ik, maar regisseer ik ook. Bovendien heb ik een geweldig team waar ik heel trots op ben.

Lees ook Josep Carreras en Sara Baras, vrienden voor altijd op de Passeig de Gràcia Sara Sans

U werkt ook samen met goede doelen.

Ik ben sponsor van de Mi Princesa Rett Foundation, een zeldzame ziekte die meisjes treft. De stichting is verbonden aan het Sant Joan de Déu Ziekenhuis en investeert in onderzoek en hulp aan gezinnen.